Elke cryptocurrency heeft zijn eigen set regels, ook wel het protocol genaamd.
Bij wijze van update kan het zijn dat deze regels moeten worden aangepast, maar soms is een deel van de community het gewoon niet meer eens met de huidige regels. Een dergelijke verandering van het protocol noemt men een fork.
Als de nieuwe regels passen binnen de huidige regels, dan spreekt men van een soft fork en kan de cryptocurrency in zijn huidige vorm blijven bestaan. Een update, zeg maar.
Als de nieuwe regels een uitbreiding zijn van de bestaande regels dan spreekt men van een hard fork. In dit geval wordt de code van de originele cryptocurrency gekopieerd, de regels aangepast en is er nieuwe coin onder een andere naam ontstaan.
In 2017 vond een deel van de Bitcoincommunity, geleid door o.a. Rodger Ver, dat de Bitcoin ‘block size limit’ moest verhoogd worden om Bitcoin sneller te maken. De block size limit bepaalt hoeveel transacties een blok kan bevatten.
Een verhoging van de block size betekent een uitbreiding van de regels en dus spreken we van een hard fork. Deze hard fork van Bitcoin werd gelanceerd onder de naam Bitcoin Cash.
Noot: stel dat men beslist had de block size te verkleinen, dan zouden deze nieuwe regels binnen de huidige regels passen en had Bitcoin een soft fork ondergaan.
Zijn hard forks gratis geld?
Bij het kopiëren van de code worden ook het grootboek en alle private keys van de crypto-eigenaars mee gekopieerd. Wie destijds 10 Bitcoin had, was na de hard fork ook eigenaar van 10 Bitcoin cash. De koers van Bitcoin Cash had bij de opstart wel zijn eigen waarde, dus niet de waarde van een Bitcoin.
